Bepaalde bacteriën leven gewoonlijk op de huid van veel mensen zonder schade te veroorzaken. Toch kunnen deze bacteriën huidinfecties veroorzaken als ze het lichaam binnendringen via snijwonden, open wonden of andere breuken in de huid. De symptomen kunnen roodheid, zwelling, pijn of pus zijn. Gelukkig zijn veel bacteriële huidinfecties mild en gemakkelijk te behandelen zijn, kunnen sommige zeer ernstig en zelfs levensbedreigend worden. Bovendien kunnen sommige bacteriële infecties op anderen worden overgedragen. Daarom is preventie erg belangrijk. Krentenbaard (impetigo), steenpuisten (furunkels) en wondroos (erysipelas) zijn bekende voorbeelden van bacteriële huidinfecties. 

Wat zijn de symptomen van een bacteriële huidinfectie? 

Ook de symptomen van een huidinfectie verschillen per type. Veel voorkomende symptomen zijn roodheid van de huid en uitslag. U kunt ook andere symptomen ervaren, zoals jeuk, pijn en gevoeligheid. Ga naar een arts als u met pus gevulde blaren heeft of een huidinfectie die niet verbetert of steeds erger wordt. Huidinfecties kunnen zich buiten de huid en in de bloedbaan verspreiden. Als dit gebeurt, kan het levensbedreigend worden.

Enkele tekenen van een ernstige infectie zijn:

  • Pus
  • Blaren
  • Huidafslijting
  • Huid die (donker) verkleurd en pijnlijk is. 

Wat zijn oorzaken en risicofactoren voor een bacteriële huidinfectie? 

Een bacteriële huidinfectie gebeurt wanneer bacteriën het lichaam binnendringen via een breuk in de huid, zoals een snee of een schram. Een snee of schram betekent niet noodzakelijk dat je een huidinfectie krijgt, maar het verhoogt wel het risico als je daarbij een verzwakt immuunsysteem hebt. Een verzwakt immuunsysteem kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld een ziekte of een bijwerking van medicijnen. 


Andere algemene factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een huidinfectie zijn een verminderde bloedsomloop en een verhoogd aantal bacteriën op de huid door een slechte hygiëne. Er wordt onderscheid gemaakt tussen oppervlakkige en diepe huidinfecties. Wondroos is een voorbeeld van een diepe huidinfectie. Bij een diepe huidinfectie is de huid en ook de laag die er direct onder ligt ontstoken. Diepe huidinfecties gaan vaak samen met hoge koorts, pijn en algehele malaise. 

De behandeling van een bacteriële huidinfectie 

Oppervlakkige huidinfecties worden door de huisarts meestal met leefregels en zo nodig een antibacteriële zalf of crème behandeld. Bij onvoldoende resultaat kan een oraal (via de mond ingenomen) antibioticum noodzakelijk zijn. Bij diepe huidinfecties wordt altijd een antibioticum gegeven; oraal of in ernstige gevallen met een injectie direct in de ader (intraveneus). (Bed)rust bevordert de genezing.  


Er zijn enkele dingen die je zelf kunt proberen.  
- Breng meerdere keren per dag koude kompressen op uw huid aan om jeuk en ontsteking te verminderen. 
- Neem vrij verkrijgbare antihistaminica om de jeuk te verminderen. 
- Gebruik topische crèmes en zalf om jeuk en ongemak te verminderen. 

Andere tips bij een bacteriële huidinfectie: 
- Raak de aangedane huid zo min mogelijk aan. 
- Was je handen regelmatig met zeep. 
- Houd je nagels kort. 
- Gebruik steeds een schone handdoek. 
- Desinfecteer wondjes zorgvuldig. 
- Leg het betreffende lichaamsdeel hoog. 
- Koel de huid eventueel met natte, koude kompressen