De behandeling van hartritmestoornissen met medicijnen

Wanneer je hartslag te snel, te langzaam of onregelmatig is, kan er sprake zijn van een hartritmestoornis. Alhoewel een hartritmestoornis vaak onschuldig is, kan het een beangstigend gevoel geven. Daarnaast kan de stoornis in sommige vormen wel ernstig zijn. 

Er zijn verschillende soorten hartritmestoornissen. Het hart hoort in rust 60 tot 70 slagen per minuut te kloppen. Wanneer er sprake is van tachycardie klopt het hart continu sneller dan 100 slagen per minuut. Als er bradycardie klopt het hart minder dan 50 slagen per minuut. Wanneer het hart onregelmatig klopt, heet dit boezemfibrilleren. 

Bij een hartritmestoornis zijn de klachten die het meest voorkomen zweten, misselijk zijn, een licht gevoel in het hoofd, hartkloppingen, hartoverslagen, een pijnlijk of drukkend gevoel op de borst. Deze klachten kunnen ineens opzetten en weer weggaan, of continu aanwezig zijn.

Hartritmestoornissen worden niet altijd behandeld, omdat dit simpelweg niet altijd nodig is. Een zorgverlener beveelt een behandeling aan afhankelijk van het type aritmie dat je hebt en hoe ernstig deze is. Mocht er een behandeling nodig zijn, kun je een hartritmestoornis op verschillende manieren behandelen. Hieronder zie je een aantal soorten behandelingen:

• Medicijnen
• Veranderingen in levensstijl
• Geïmplanteerde medische apparatuur. Denk bijvoorbeeld aan pacemaker of een defibrillator
• Chirurgie

Een hartritmestoornis kan niet worden genezen met medicijnen. Wel kunnen medicijnen helpen het hartritme onder controle te krijgen. Medicijnen worden voorgeschreven wanneer je:

• Niet reageert op veranderingen in levensstijl.
• De stoornis de dagelijkse activiteiten belemmert.
• De aritmie een levensbedreigende complicatie kan veroorzaken, zoals hartfalen, een hartstilstand of een beroerte.

Er zijn verschillende soorten (nieuwe) medicijnen die kunnen worden voorgeschreven.

1. Anti-aritmica; deze middelen verlagen de hartslag en zorgen ervoor dat het hart regelmatiger klopt. Er zijn verschillende anti-aritmica, welke wordt voorgeschreven hangt af van het soort ritmestoornis en de locatie ervan.
   
   
2. Bètablokkers; deze middelen vertragen de hartslag en heffen verschillende hartritmestoornissen op. Bij hartritmestoornissen wordt meestal sotalol gebruikt omdat deze hierbij het grootste effect heeft.
   
   
3. Calciumblokkers; de calciumblokkers verapamil en diltiazem werken naast vaatverwijdend ook sterk op het hart. Ze verlagen de hartslag.
   
   
4. Digoxine; verbetert de pompkracht van het hart, heft verschillende hartritmestoornissen op en verlaagt de hartslag.

Bloedverdunners zijn effectief voor een hartritmestoornis. Dit komt omdat er een grotere kans op het ontstaan van een bloedpropje bestaat, wanneer je een hartritmestoornis hebt. Zo’n bloedpropje kan dan vanuit het hart elders in het lichaam terechtkomen en daar een bloedvat afsluiten. Wanneer dit in de hersenen gebeurt, krijg je een beroerte. 

Om een beroerte te voorkomen werken de bloed verdunnende bloedplaatjesremmers minder goed dan stollingsremmers. Daarom krijgt bijna iedereen met boezemfibrilleren als bloedverdunner een stollingsremmer. Wanneer dit niet mogelijk is, wordt er soms toch een bloedplaatjesremmer voorgeschreven zoals acetylsalicylzuur (Aspirine in lage dosering). Je arts zal altijd met je bespreken welke medicatie je nodig hebt en zal zo nodig medicijnen voorschrijven.