Schurft is een verzamelnaam voor elke huidaandoening die wordt veroorzaakt door mijten van de sarcoptiforme familie. Schurft bij katten is een uiterst besmettelijke huidziekte.
Hoe herken je de tekenen van schurft?
Katten zijn bijzonder gevoelig voor aantasting door mijten. De termen schurft en mijt worden vaak door elkaar gebruikt. Typische tekenen van deze huidziekte zijn:
- Intense jeuk die niet reageert op een steroïde behandeling. De intense jeuk leidt tot onder andere overmatig likken.
- Dermatitis; korstige, gele laesies op de oren, het gezicht en de nek. Sommige katten hebben daarbij huidverkleuring, met bultjes of een schilferige huid. Geïnfecteerde katten hebben vaak zoveel jeuk dat ze hun huid beschadigen. Secundaire huidinfecties komen daarom vaak voor.
- Haaruitval; Bij katten met schurft komen vaak plekken met haaruitval voor als gevolg van voortdurend krabben en zelftrauma. Schurft bij katten kan het hele lichaam van het dier bedekken.
- Gewichtsverlies; Besmette kittens hebben vaak zoveel jeuk dat ze stoppen met eten en vaak gewicht verliezen. Dit kan zo ernstig zijn dat sommige dieren vermageren en kunnen sterven.
Bekijk al onze producten voor katten:
Hoe wordt schurft vastgesteld?
Als je vreest dat jouw kat aan een mijtenplaag lijdt, maak dan een afspraak met de dierenarts. Na een grondig lichamelijk onderzoek zal de dierenarts dan enkele monsters nemen. Een eenvoudige test is het nemen van een plakband monster dat onder een microscoop wordt onderzocht. Dit is een eenvoudige, niet-invasieve test die de meeste katten goed verdragen.
Soms moet een meer invasief huidschraapsel worden genomen. Hiervoor is meestal verdoving nodig. Veel soorten schurftmijten veroorzaken vergelijkbare klinische symptomen bij katten, dus de diagnose wordt bevestigd door de huid van de kat onder een microscoop te onderzoeken.
Hoe wordt schurft behandeld?
Gelukkig is schurft over het algemeen een gemakkelijk te behandelen huidziekte. Er zijn een aantal behandelingsmogelijkheden voor de kat. Raadpleeg altijd de dierenarts voordat je jouw huisdier medicijnen toedient.
- Kalkzwaveldips is één behandeling. Wekelijkse dips voor maximaal 4-8 weken zijn nodig met twee negatieve huidtests om de oplossing te bevestigen. Jammer genoeg vinden weinig katten het prettig om gedoopt te worden. Daarnaast is een nadeel dat het product sterk ruikt en kan het ervoor zorgen dat de vacht van je kat tijdelijk geel verkleurt. Het kan ook vlekken maken op je huid en op handdoeken, dus draag altijd handschoenen!
Het is belangrijk om alle huisdieren in huis te behandelen. Dit om herinfectie te voorkomen.
- Injecteerbare insecticiden. Dit zijn onderhuidse injecties die elke twee weken bij de kat toegediend worden door de dierenarts. Drie behandelingen zijn meestal voldoende om een besmetting te elimineren.
- Antibiotica; Niet alle katten hebben antibiotica nodig. Deze moeten eventuele secundaire bacteriële infecties behandelen. Antibiotica doden de mijten zelf niet.
Dit zijn enkele methoden om de mijten/schurft te bestrijden, ofwel te behandelen. Bespreek de mogelijke behandelingen altijd met de dierenarts.
Hoe kan ik schurft bij mijn kat voorkomen?
De vraag waar iedereen aan denkt na het lezen van al deze informatie is natuurlijk: hoe kan ik voorkomen dat mijn huisdier in eerste instantie schurft krijgt?
Aangezien de schurftmijt, Notoedres cati, een obligate huidparasiet is, kan hij niet lang overleven in de omgeving. Direct contact tussen dieren is de meest voorkomende vorm van overdracht. Waar mogelijk moet je dus het contact van je kat met zwerfkatten voorkomen of tot een minimum beperken.
Reizende katten en katten die regelmatig verzorgd moeten worden, moeten dat doen in een instelling die uitstekende hygiëne- en ontsmettingsprotocollen hanteert.
Sommige medicijnen of insecticiden kunnen preventief worden gebruikt. Dit is vooral nuttig als je een kat hebt die vooral buiten leeft.
Schilfermijt of vachtmijt
De schilfermijt of vachtmijt (Cheyletiella) kan zowel honden, katten als konijnen besmetten. Ook wij als mensen kunnen er jeukende bultjes door krijgen. De mijt graaft zich niet in, maar leeft in de oppervlakkige huidlaag. De infectie is erg makkelijk overdraagbaar en kan via direct contact verlopen, maar de mijten kunnen ook overgedragen worden door luizen, vlooien en vliegen. Kittens en pups worden vaak besmet in het nest, maar volwassen dieren kunnen ook elkaar besmetten.
De infectie geeft het beeld van “roos”, er zitten veel schilfers in de vacht en soms ook kleine korstjes. Bij honden valt dit vaak wat meer op, omdat katten de schilfers op likken. De ernst van de klachten kan per dier verschillen. Sommige dieren hebben alleen wat schilfering, terwijl andere dieren er ontzettende jeuk door krijgen.
Katten uit het asiel en langharige katten zijn vaak besmet. Om te voorkomen dat je kat Cheyletiella oploopt zou je contact tussen je kat en andere katten moeten vermijden. De behandeling van Cheyletiella is vrij eenvoudig; de mijten worden gedood door het aanbrengen van een spot-on op basis van selamectine.
Heb je een kat? Bespreek met de dierenarts dan wat eventueel nodig is en stel samen een persoonlijk plan op voor jou en je dierenvriend. Lees ook ons artikel over huisdieren en vlooien.
